Money, money, money

Pozycja housekeeper’ki nie niesie za sobą ogromu pieniążków. Będąc w stanie NY i tak mogę powiedzieć, że jestem szczęściarą, bo nie zarabiam 1200 USD bez względu na ilość godzin jak jest w innych stanach z programem CL. Na moim campie otrzymuje całą moją wypłatę, oddając jednak jako „haracz” blisko połowę moich zarobków do organizatora. 😦 Pracuje 45 h w tygodniu i mam stawkę 8,75  USD/h oraz 13,125 USD/h za każdą nadgodzinę. Ale tyle o mnie.

Prócz pozycji housekeeper’ki, do support staff’u należą także pracownicy kuchni, w tym dishwash’erzy, oraz dinning room. I tu można umrzeć ze zmęczenia, ale i zarobić niezły hajs. Dinning room  i kuchnia obsługuje 296 camperek i dodatkowo blisko 150 pracowników. W sumie 450 osób. Moi koledzy i koleżanki pracują od bladego świtu (07:15) do późnych godzin nocnych (20:30 – 22:30). Czyli na oko 70 h/tyg.! Bez zmian, z 30 minutową bezpłatną przerwą na śniadanie, lunch i dinner.

Nie muszę tam być na co dzień, by wiedzieć, że praca ta bywa stresująca, wymaga ciężkiej pracy i pośpiechu. A przede wszystkim wielu godzin pracy na nogach, bez możliwości wypoczynku po południu. Praca- spać, praca- spać… Błędne koło. W moim wypadku nie można jednak mówić o pewnej słodkiej zalecie pracy w takim trybie. Nie kupię laptopa, markowych ciuchów, samochodu i dodatkowo będę musiała oszczędzać na wycieczki. Z drugiej strony mam czas wolny po pracy i pewną dozę wakacji. Jak to często w życiu bywa, masz albo czas albo pieniądze.

Nawiązując do słodkości, na dinning room’ie mamy maszynę do lodów, która obsługiwana jest głównie przez szefa całego obiektu, Jimba. Camperki codziennie ustawiają się w kolejce i cieszą się zimną przekąską. A że dzieci jak to dzieci lubią rozrzucać jedzenie podczas posiłków, czy wypuścić przez przypadek loda na dywan, to pracownicy mają z tym niezłą zabawę. Kolejną sprawą, o której często słyszę, są ogromne ilości żywności które są wyrzucane do śmieci (przypomnę, że jako staff jemy tylko to co zostanie). Ale głównym problemem jest marnotrawstwo.

A więcej o samym jedzonku napisze kolejnym razem. 😉